“Biz birleştirmeye geldik, ayırmaya değil,” düsturuyla yola çıkarak kökü gelenekte, dayanağı sebepler âleminde olan güncele dair disiplinlerarası değerlendirmelerini Şafak Yazıları ile sunan Prof. Dr. Mahmud Erol Kılıç, bu kez, yine Yeni Şafakgazetesinde, zâhiren daha kısa bir zaman dilimi içinde fakat bâtınen belki de en yoğun dönemlerden birinde kaleme almış olduğu yazılarını Şafak Yazıları II ile okuruyla buluşturuyor. Görünüşte şekle ve surete dayalı işleyen fakat işin özünde dayanaksız tartışmalardan manen bunalıp yeni arayışlar içine giren günümüz insanının bu boşluğu doldurma çabalarına, kökü asırlara uzanan İslam tasavvuf Geleneğinde olan, muhtevası ise fıtratına temayül eden insanoğlunun kadim felsefesini, bilimini, matematiğini işaret eden bütüncül bir mesajı haiz ilim, tarih, edebiyat, kültür ve seyahat yazılarıyla cevap arıyor. Kendisine Türkiye’nin Endonezya büyükelçiliği görevi tevdi edilinceye kadar ilk kitabın akabindeki dokuz ay boyunca irfan merkezinde haftalık yazılar kaleme alan Mahmud Erol Kılıç, bu vazife ile yazılarına bir virgül koyuyor ve aslında, aynı idrak ile farklı düzlemlerde görevler ifa edeceğini belirtiyor. Zira derviş ol kişidir ki, bulunduğu her mekânın Yaradan’ın mülkü olduğunun bilincindedir. Bir yeri olmayan insan için her şehir ona yerdir Derviş nerede gecelerse orası onun sarayıdır Merd-i Hudâ için maşrık da magrib de garib değildir Zira her nereye gitse orası ona mülk-i Hudâ’dır (Hazret-i Hâfız-ı Şîrâzî)

Sahâbe Resûlullah’ın (sas) yakın arkadaşları olma, vahyin sebeb-i nüzûlüne, hadislerin sebeb-i vüruduna şahitlik etmeleri, Arap diline vakıf olmaları ve dini sonraki nesillere aktarmaları gibi mümtaz hasletleri taşıdıkları için Müslümanlar nazarında erken dönemden itibaren ilginin merkezinde bulunmakta ve bunun kıyamete kadar devam edeceği de anlaşılmaktadır. Tarihî süreçte siyasî rekabet ve itikadî tartışmalara bağlı olarak oluşan farklı anlayışlar, ashâba gösterilen bu rağbet sebebiyle onlar hakkında yaptıkları yorum ve değerlendirmelerde bazı ifrata ve tefrite kaçtıkları görülmektedir. Sahâbe hakkında olumlu veya olumsuz yaklaşım sergileme etki ve tepki sonucuna bağlı olarak yapıldığında bazı aşırılıkların görülmesi mümkündür. Bundan dolayı ashâba dair âyet ve hadislerin incelenmesi, Hz. Peygamber-sahâbe ilişkisinin araştırılması, sahâbe-tâbiîn arasındaki münasebetin boyutu tespit edildiğinde; ashâbın değeri ve fazileti hakkında daha isabetli bir tahlil yapma imkânı yakalanacaktır. Bu yüzden sahâbenin değeri ve fazileti hakkında çok farklı görüş ve iddialar göz önünde bulundurulduğunda; elinizdeki bu çalışmanın mutedil yaklaşımı yansıtan bir eser niteliği taşıdığı görülecektir.

Onlar,Müslümanlığımızın aynalarıdır.Vahyin oluşturmak istediği ideal insan modelinin hayal ve ütopya olmayan yaşanmış gerçekleridir.Allah Resulü’nün mübarek ellerinde yetişmiş yeryüzünün en nasipli insanlarıdır.Bir insan sarrafı olan Peygamberimiz’in oluşturduğu nübüvet potasında işlenmiş, madenleri ortaya çıkarılmış, her biri hayatın farklı bir alanında zirveleştirilerek abide bir şahsiyet halinde getirilmiş yiğitlerdir.Onlar tarihin belli bir zaman diliminde yaşamış, belli bir mekanda varlık göstermiş, ama zaman ve mekana hapsolunmadan her çağa ve zamana seslenme kudretinde olan seçkin insanlardır.Onlar hakiki müminler, Allah’tan razı olmuş ve O’nu razı etmiş, takvayı hayatlarının eksenine yerleştirmiş örnek bir nesildirler.Onlar akli olgunluğu yani rüşdü en güzel bir şekilde elde etmiş, birbirlerine karşı merhametli; inkarcılara karşı ise şiddetli, ibadete ve kulluğa ise sevdalı hayırlı bir toplulukturlar.Hepsinden öte, onlar; sarsıntı içerisinde olanlara sabit dağlar, yolunu kaybedenlere yol olan nehirler, yönlerini yitirenlere yön gösteren yıldızlardır.