Ünlü bir sûfî bizlere şu müjdeyi verir: “Eğer insanlar, nasıl bir Allah’ın kulu olduklarını bir bilselerdi, sevinçten uçarlardı!”
Elinizdeki eser, işte o bilgiye ermiş, yani “nasıl bir Allah’ın kulu olduklarının” farkına varmış, seçkin insanların Allah’a olan sonsuz muhabbetlerini, onların tarifsiz Allah aşklarını dillendiriyor.
Gerçek Sevgili’nin O olduğunu, O’nun ve Elçisi’nin dışındaki sevgililerin geçici, yanıltıcı ve boş olduğunu, bu kitabın sayfaları arasında gezinirken sizler yakinen göreceksiniz.
Var olan o Allah sevginizi, bu eserde anlatılanlar daha bir perçinleyecek ve daha bir alevlendirecek… Böylece gerçek bir gönül huzuruna ve ruh dinginliğine kavuşacaksınız.
Kitapta sözü edilen ve Allah aşkıyla yanıp tutuşan o büyük sûfîlerin sözlerinden işte bir örnek:
“Ben Rabbimi sonsuz bir aşkla seviyorum! Eğer benim cehenneme atılmamı emretse, O’na olan sevgimden dolayı cehennemin alevini hissetmem! Beni cennete koymalarını ferman etse, O’nun sevgisinden dolayı oradan da bir haz almam! Çünkü O’nun sevgisi bende her şeye baskın!”
Rukıyye Hanım

Hz. Peygamber’in (sas) insana verdiği değer, toplum içerisindeki yanlış uygulama ve bakışları değiştirme, İslâm’ın bireyle ilgili hükümlerini yerleştirme ve siyasi mücadeleler babında Zeyd b. Hârise’nin hayatını ortaya koymayı amaçladık. Kölelikten ilk Müslümanlığa yükselişin ve kıyamete kadar anılan bir ismin sahibi olarak Zeyd b. Hârise’nin Hz. Peygamber (sas) ve Hâne-i Saâdet merkezinde geçen hayatının ortaya konulmasının Siyer alanına katkı sağlayacağını düşünüyoruz.

Babasının ısrarlı uyarılarını dikkate almayan ve namaza karşı vurdumduymazlığı olan bir oğula babası son bir kez seslendi: -Yavrum, anlasaydın ki ömrün azdır ve faydasız gidiyor; anlasaydın ki kılacağın beş vakit namaz: Dünyada huzurun, kabir karanlığında kandilin, haşır mahkemesinde kurtuluş senedin ve beratın, amellerin tartıldığı terazide seni kurtaran sevabın, sırat köprüsünde Burak’ın, cehennemden kurtaran şefaatçin, ahirette de ebedî saâdet ve cennetin olacaktır; ne yapar yapar o namazı kılardın. Sürünerek dahi olsa ahiretin bir sandıkçası olan namaz seccadesine kendini atardın. Ne olur güzel oğlum, ölüm sekerâtı uyandırmadan önce uyan ve namaza başla. Bir daha bırakma. Senin namaza başlaman bana cennet kadar keyif verecek, başlamaman ve namazsız yaşaman da bana cehennem azabı çektirecektir. Babanı bu azaptan kendini de cehennem azabından kurtar oğlum. Babanın bu şefkatli nasihatinden mi yoksa oğlunun ikna olmasından ve insaflı düşünmesinden mi bilinmez; oğul hemen abdest aldı ve namaza durdu. Bunu gören baba da büyük bir sevinçle elhamdülillâhi Rabbilâlemin (Âlemlerin Rabbi Allah’a hamdolsun.) dedi. Bir insanı daha şeytanın tuzağından kurtarmanın mutluluğunu yaşadı. Allah bütün anne-babalara bu şefkati ve sevinci; bütün çocuklara da bu sevgiyi ve saygıyı nasip eylesin.