Bir böcek sesi, bir kuş ötüşü, tatlı bir ıslık sesi bile onu neşelendirmeye yeter.

Sen de benim gibi oynamayı seviyor musun? O zaman çevir kitabın sayfalarını birlikte eğlenceli bir oyun oynayalım. Oynarken kendimizi keşfedelim. (Çıkartmalı ve oyunlu bu hikaye ile oyun oynayarak eğlenirken öğrenebilirsiniz)

Orman halkı gür ve uzun saçlarıyla meşhur. Nohut Adam ise orman halkından çok farklı. Onun hiç saçı yok. Taş gibi göbeği, kısa kolları ve gözlüklerinin arkasına gizlenen masmavi gözleri var. Onu kendilerinden farklı görenlerden, aynalardan ve bir türlü barışamadığı görünümünden kaçıyor. Kendi tasarladığı ve kulaklarını dışarıda bırakmayacak şekilde kafasını örten şapkaların altına saklanıyor. Nohut, daha önce kimsenin görmediği güzellikte şapkalar tasarladığında orman halkı onu fark ediyor. Tabii o da kendi güzelliğini… Farklılıklara karşı saygının ve hoşgörünün önemini vurgulayan Nohut Adam, “zorbalık” kavramı üzerine düşündüren kalpleri ısıtan bir hikâye…

Bazen bir treni paylaşmak; anneni paylaşmaktan bile zor gelebilir… Peki ama tren mi vazgeçilmezdir; yoksa kardeşinle geçirdiğin güzel günler mi?

Duygularımız bizlere uğrayan misafirlerdir, tıpkı öfke kuşları orkestrası gibi. Hiç duygularının içinde bir yerlerde sıkışıp kaldığını ve seni boğduğunu hissettiğin oldu mu? Öyleyse bazen çok öfkelenen Aliş’in, öfkesiyle savaşmayı bıraktığı zaman nasıl güzel bir orkestra şefine dönüştüğünü görmek için kitabın içine bakmaya ne dersin?

İnsan annesini ya da babasını kaybedince üzülür. Ama onlar şehit olduysa hüznün yanında bir sevinç de yaşar. Çünkü artık cennette onu bekleyen biri vardır. Bundan sonra geriye cennette sevdiğine kavuşmak için dua etmek ve güzel bir hayat yaşamak kalır.

Polis annesi şehit olan Emre’nin hikâyesi, Hz. Üsâme bin Zeyd’ in hayatıyla birlikte yüreğinizi ısıtacak.

Herkesin, eninde sonunda öldüğü böyle bir dünyada, ölüme biraz kafa yormak, bence hiç fena fikir değil!

Ömer’in Çocukluğu, Tanzimat Edebiyatının en önemli isimleriden biri olan Muallim Naci’nin (1850-1893), sekiz yaşına kadar yaşadığı günleri anlatan bir hatıra kitabıdır. Naci, çocukluk günlerini anlatırken, içinde yaşadığı toplumun inançları, gelenekleri, hassasiyetleri konusunda pek çok bilgiyi de okuruna aktarır. Çocukluk yıllarına ait, acı tatlı tüm hissiyatını bir çocuk kalbinin samimiyeti ve saflığıyla kelimelere döken Muallim Naci, böyle bir kitabı niçin yazma gereği duyduğunu soranlara ise şöyle der:
Bu hatıralarımı niçin yazdığımı sorsalar, herhalde hiçbir cevap vermeye gerek görmem. İçimden geldi, yazdım. Diyelim ki, Bu da bir çeşit çocukluktur!
Edebiyat tarihimizin çocuklara yönelik ilk ve en güzel örneklerinden biri olan Ömer’in Çocukluğu, yayınlanmasından kısa bir süre sonra Almanca, Çekçe ve Rusça’ya çevrilmiştir. Eserin aslı, Sümbüle isimli kitabının sayfaları arasında yer almaktadır.