Doğa, doğayı çok seviyormuş. Yazın yüzmeye, ilkbaharda kırlarda dolaşıp çiçek toplamaya, kışın kartopu oynamaya bayılırmış. Bir sonbahar sabahında yağmur yağdığını görüp üzülmüş. Ama dedesinin Doğa’ya sonbaharı sevdirecek bir oyunu varmış.
Barkın Balık bir köpekbalığı olduğunu daha yeni öğrenmişti.
Arkadaşı Bedük bir yunustu. Ona karada yaşayan canlılardan söz etmiş, insanları anlatmış; bu arada insanların köpekbalıklarından korktuklarını söylemişti.
Yosun salatası yiyen, kendisi gibi tatlı, küçük, sevimli bir balıktan insanların neden korktuklarını anlamayan Barkın, hemen onlarla tanışmak istedi.
İçlerinden biriyle arkadaş bile olabilirdi belki.
Deniz oyuncak hayvanlarını çok sever.
Yumuşacık pandasına sarılmadan asla uyuyamaz.
Bir böcek sesi, bir kuş ötüşü, tatlı bir ıslık sesi bile onu neşelendirmeye yeter.
Deniz oyuncaklarını çok sever, onlarla her gu¨n değişik oyunlar oynar.
