Gençliğinin ilk yıllarında müşriklerin baskılarına rağmen Müslüman oldu. Yapılan tüm zulüm ve işkencelere sabırla göğüs gerdi. Genç yaşta ticarete atıldı ve çok zengin oldu. Lakin parayı, makam ve mevkiyi asla güç ve kudret aracı görmedi. Kazancını Allah yolunda harcama konusunda bir an bile tereddüt etmedi. İnsaflı biriydi. Hak sahibinin hakkını teslim ederdi. Kıskançlık, dünyevî bir menfaat veya başka bir sebepten dolayı birine haksızlık yapmazdı. Bedir, Uhud ve diğer savaşlarda kahramanlık destanları yazdı. İslâm düşmanları Peygamber Efendimize öldürmek için saldırdıklarında vücudunu ona siper edenlerden biri oldu. Hz. Ömer döneminde maliye bakanlığı gibi çok önemli bir görev icra etti.

Mekke haniflerinden Zeyd bin Amr’ın oğluydu. Çocukluğunu, babasının putperestliğe karşı verdiği tevhit mücadelesine destek olmakla geçirdi. Peygamberimizin insanları İslâm’a davet ettiğini duyduğunda hiç sorgulamadan iman etti ve ilk Müslümanlardan oldu. Sevgili Peygamberimizden bir an olsun ayrılmayan bir iman eriydi. Namazlardan sonra bir süre Mescid-i Nebevî’de oturur, Hz. Peygamber’i dinler, hâl ve hareketlerini izler, ahlakıyla ahlaklanırdı. Samimi ve fedakâr bir Müslümandı. İnsanları sever, yardımlarına koşmaktan zevk alırdı. Bu nedenle her zaman sevilen, hürmet edilen ve örnek alınan bir insan oldu. İslâm davet mücadelesine var gücüyle destek olan sahabi, halifeler döneminde cepheden cepheye koşarak İslâm’la insanlığı buluşturma gayreti içinde oldu.

Genç kardeşlerimiz için hazırlanmış, okuyucusunu sıkmadan ilerleyen bir siyer. Birçok kurum ve vakıfta sınav kitabı ve ders kitabı olarak okutulan bu eser, siyere başlamak isteyenler için birerbir.

Mekkeli fakir bir ailenin çocuğu olan Ebû Ubeyde, geçimini mezar kazarak sağlardı. Otuz yaşlarında İslâm’la şereflenince hayatı anlam kazandı. Hoşgörüsü, tevazusu ve uzlaşmacı tavrıyla öne çıkan sahabi, Hz. Peygamber’i “Ya Rasûlallah! Birkaç haftalığına da olsa senden ayrı kalmaya dayanamam” diyecek kadar çok severdi. Uhud’da bedenini Hz. Peygamber’e siper ederek canını ortaya koydu. Pek çok savaşta komutanlık yaptı. Cihad meydanlarında kahraman bir asker, okulda öğretmendi. Hz. Peygamber İslâm’ı öğrenmek isteyen birçok kişiyi ona gönderdi. Hz. Ebû Bekir halife olup onu ordu komutanı yaptığında er olmayı şeref sayacak kadar mütevazı biriydi. Zekât memurluğu, valilik, maliye bakanlığı ve başkomutanlık gibi çok önemli görevler yaptı.

“ANARSAN uzağın yakınındır, anmazsan yakının uzağındır.” Bu hikmetli vecizeyi ilk işittiğim günden beri edindiğim bütün not defterlerine, tuttuğum bütün günlüklere yazdım… Yeri geldi, söyleyip başkaları ile paylaştım… Yeri geldi, uzak mektuplara sitemkâr sitemkâr ilave ettim… Yeri geldi… Okumakta olduğunuz bu kitabın başında, eskilerin tabiri ile bir ifade-i meram etmek için, masamın başına oturduğumda, aklıma ilk düşen, yine aynı derinlikli cümle oldu.. “Anarsan uzağın yakınındır…” Evet, öyledir! Mekânın türlü mesafeleri, zamanın asırları hatta binyılları, sıradağlar gibi, geçit vermez vadiler gibi, çöller gibi aramıza girmiş olsa da; anmak, andıklarımız ile aramızda ışıktan bir köprü kurar ve o köprüden ışık hızında geçer gideriz. Neden Peygamberimizin Genç Arkadaşları? Bugün adını andığımızda çoğumuzun zihninde, bembeyaz sakalları göğsünü kaplamış ihtiyar kimseler olarak beliren Zübeyr b. Avvam, Talha b. Ubeydullah, Sad b. Ebu Vakkas, Abdullah b. Mesud.. gibi büyük sahabiler; İslam’ın çağları aydınlatacak ışığına koştuklarında on beş, on altı, on yedi yaşlarındaydılar… Peygamber Efendimiz (asm), peygamberlik davası ile ortaya çıktığında, onun çağrısına koşa koşa cevap verenlerin çoğu, fidan gibi, sırım gibi gençlerdi, delikanlılardı… Ona düşman kesilenler ise, çoğunlukla ömürlerinin sonlarına gelip dayanmış, Ebu Cehil, Ebu Leheb ve Velid b. Mugire gibi ihtiyar bir takım adamlardı… Bu kitabın sayfaları arasında sizlerle aynı yaşlardayken, Allah’ın Elçisi’ne (asm) arkadaş olmuş sahabeleri, çok çok uzaklarda ve çok çok eski zamanlarda yaşamış bir takım tarihi şahsiyetler olarak görmekten çıkıp, onların müthiş hayatlarından kendi hayatlarınıza, renk katacak, yol gösterecek, yön verecek hatıralar okuyacaksınız… Bu kitap ile zihinlerimize yerleştirilmiş ihtiyar, beli bükülmüş sahabe imajını biraz olsun değiştirebilirsek, sevineceğiz! Kendilerine sahabeleri örnek almak isteyen gençlere, “Sen daha gençsin hele biraz yaşlan, saçın sakalın ağarsın…” diyen o köhne anlayışı yerle bir edebilirsek, sevineceğiz!

Birincisinde, Mekke gençlerinden örnekler verdiğimiz Peygamberin Genç Arkadaşları adlı iki kitaplık dizinin ikinci ve son kitabında, Allah’ın Elçisi’ne (asm) Medine’de arkadaş olmuş genç sahabilerden bazılarını konu edindik… Kitabın sayfaları arasında, genç sahabileri kendinize yakın hissedeceğiniz ve onların müthiş hayatlarından kendi hayatlarınıza, yön verecek hatıralar okuyacaksınız…

Peygamberler tarihi, gün tarihinden ayrılması mümkün olmayan, insanı doğru yola yönelten bir tarih bilgisidir. Bu tarihi bize Kur’an öğretmekte, Hz. Muhammed (s.a.s) de yorumlamaktadır. Bu özelliklere sahip bir tarih kültürü, insanın yaşam rehberidir. Bu nedenle her seviyedeki insan, -ister yöneten ister yönetilen olsun-, bu tarihi iyi bilmelidir ki Allah’tan başkasına kul olmasın! Çünkü kendilerine itaat edilen insanların çoğu, insanı yanlış yola götürür. Bu nedenle bizim rehberimiz başta Peygamberimiz olmak üzere tüm peygamberlerin gösterdiği yol olmalıdır.

Hâfız İbn Kesîr, bu kitâbında Kur’ân’ı Kerim âyetleri ve hadisler ışığında peygamberlerin genel ve özel yaşamını, toplumlarına karşı verdikleri tevhid mücâdelesini, dâvet şeklini, karşılaştıkları sıkıntıları, başlarına gelen olaylar karşısında sergiledikleri dimdik duruşu, sabrı, metaneti, özveriyi, bağlılığı, ihlâsı, dürüstlüğü; başta her Müslüman olmak üzere herkesin bilmesi ve araştırması gereken konulardan, karşılaştığı olaylardan ve ele aldığı işlerden bazen detaylı ve bazen de kısa bir şekilde söz etmiştir.

Peygamberlik Müjdeleri ve Mucizeleri / Şevahidün Nübüvve Molla Cami İncelediğiniz eserin müellifi olan Mevlânâ Abdurrahman Cami hazretleri İslâm kültür semasının parlak yıldızlarından olup, sultanlara bile el öptürecek bir yüksekliğe erişmiş dehâ çapında bir âlim, edip, şair ve gönül sultanı idi. Sadece yaşadığı ülkenin hükümdarları değil, bütün Müslüman devletlerin padişahları ve ileri gelenleri ondan feyiz ve himmet almak için can atarlardı. Asıl sultan ol hazret idi ve saltanatı halen devam etmektedir. Çünkü ilim, aşk, edeb ve hikmet âleminin saltanatı ölümle sona ermez. Resûlullah’ın (s.a.v.) mu’cize ve harikulade şeylerini duymak, insanların îmanına asıl sebep veya yakînlerinin artmasına vesile olmaktadır. Bunun için din âlimleri insanların îmanlarının yakîn hasıl etmesi, sünnete uymaya teşvik olması, Resûlullah’a (s.a.v.) muhabbetin artması için peygamberlik delillerinin anlatılması ve risalet sahicilerinin yazılması hususunda birçok kitaplar telif ve tasnîf etmişlerdir. Bunlardan biri de, sonra gelen(müteehhirîn) âlimlerin büyüğü, ilim denizine dalanların reisi, ışıklı yolun aydınlatıcısı ve şerî’at ve tarikat mesleklerinin yolcusu Mevlânâ Abdurrahman Câmî (tegammedehullahu teâlâ bilutfihi’s-sâmî) eski kitaplardan ve yeni risalelerden sahih, meşhur haberleri alarak; ŞEVÂHİDÜ’N-NÜBÜVVE Lİ-TAKVİYETİ EHÜ’L-FÜTÜVVE adlı bu kitabı yazmıştır. Kulların en aşağısı ve acizi Osman oğlu Mahmud Lâmi’î (Allahü teâlâ bu ikisinin günahlarını afvetsin) bu kitabı baştan sona kadar okumakla müşerref oldum. Muhabbetin kuvvetlenmesindeki faidelerinin sayısız olduğunu gördüm. Resûlullah’a (sallallahü aleyhi ve sellem) uymanın sonsuz güzelliklerini buldum. Ustad-ı Kâmil ve İmam-ı Fadıl Mevlânâ Abdurrahman Câmî’nin (kuddise sırruh) bu kitabın tasnifinde çok zahmet çektiğini müşahede ettim. Açık, mu’teber, faydalı ve kısa olması için çeşitli rivayetleri ve türlü isnadları almadığını gördüm. Resûlullah’ın (sallallahü aleyhi ve sellem) mu’cizelerinden sonra, Ashâb-ı Kiramın, Tabiîn ve Tebe-i Tabiînin (aleyhimürrıdvân) âdet dışı işlerini ve kerametlerini de mu’cize kabilinden yazmıştır. Çünkü «Velînin kerameti nebinin mu’cizesidir» denilmiştir. Ümmette parlayan fazilet ve keramet nurları, tâbi olmak dolayısıyla, hakikatte Peygamberin parlak nurlarıdır. Bunun için ümmetten hâsıl olan kerametler, Peygamberimizin (sallallahü aleyhi ve sellem) mu’cizelerinden sayılmıştır. Mevlânâ Câmî (kuddise sırruh) bu kitabı Fars diliyle yazmıştır. Herkesin okuyabilmesi için Türkçeye çevirdim. Allahü teâlânın kereminden müyesser ettiği faydalı sırları ve kıymetli kitaplarda bulduğum sahih haberleri de bu kitaba derc ettim. Allahü teâlâ doğru yolda yürüyenleri muvaffak eder. O duaları kabul edicidir. Yanılmaktan ve hata yapmaktan, O’nun ismetine sığınır, O’na tevekkül ederiz. Ümid olunur ki, Hak teâlâ kereminden ve herkese saçtığı nimetlerinden, bu kitabı okuyup mu’cizeleri mülahaza etmekle şereflenen aşık ve sadık taliplerin ve din kardeşlerimin kalplerini yakîn ve iz’an nurları ile doldurup mesrur eyleye! Amin yâ Mûcibe’s-sâilîn! Bu kitapta bir mukaddime, yedi bölüm ve bir hatime olmak üzere dokuz bölüm vardır. Kısaca bu bölümlerde nelerden bahsedildiğini açıklayalım: • Mukaddime: Nebî ve Resul kelimelerinin mânaları ve bunlara bağlı bazı şeyler hakkındadır. • Birinci bölüm: Resûlullah’ın (sallallahü aleyhi ve sellem) doğumundan evvel peygamberliğine müjde olan alâmetler hakkındadır. • İkinci bölüm: Doğumundan bi’sete (peygamberliğini ilana) kadar meydana gelen, peygamberliğine şahid olan alâmetler hakkındadır. • Üçüncü bölüm: Bi’setten hicrete kadar meydana gelen, peygamberliğine delil olan mu’cizeler anlatılmaktadır. • Dördüncü bölüm: Hicretten vefatına kadar meydana gelenler bildirilmektedir. • Beşinci bölüm: Vefatından sonra olan ve ayrıca zamanı kal’i olarak belli olmayan veya bir vakte mahsus olmayan alâmetler hakkındadır. • Altıncı bölüm: Ashâb-ı Kiram ve evlad-ı izamdan meydana gelen kerametler anlatılmaktadır. • Yedinci bölüm: Tabi’în ve Tebe-i Tabiîn ve büyüklerden meydana gelenler hakkındadır. • Hatime: Din düşmanlarının dünyada gördüğü cezalar anlatılmaktadır.

Putlar Yıkılırken; İlahî Davet Karşısında Mekke, Cahiliye döneminin son büyüklerinden Muğireoğlu Velid ve etrafındaki müşrikler ile Peygamberimiz Hz. Muhammed (s.a.v.) ve ashabının mücadelesini anlatmaktadır. Bir başka ifadeyle şirk karşısında tevhidin, müşrik kibri, taassubu ve bencilliği karşısında Peygamberlik azminin, tahammülünün ve fedakârlığının hikâyesidir. Muğireoğlu Velid, hakkında en fazla âyet nâzil olan müşriktir. Zira inanma ve inanmama arasında kalmış, aklı inanması gerektiğini söylerken duygularına mağlup olmuş ve şirkteki ısrarını sürdürmüştür. Kişisel hırs ve duygularına kapılma anlamında Cahiliye, Velid ile ete kemiğe bürünmüştür. Bu kitap, Velid’in şahsında bir müşrik portresi de çizmekte ve Mekkelilerin ilahî davete karşı niçin ve nasıl direnç gösterdiklerini ortaya koymaktadır.