Ağaçlar ve çiçekler de kendi lisanlarıyla Allah’ı zikrederler. Yeşil bir çevre, gözü dinlendirir, gönlü şenlendirir, dünyamızı güzelleştirir, iklimi olumlu yönde etkiler. Çevrenin yeşilden mahrumiyeti, bu güzelliklerin de kaybı anlamına gelir. Çevreyi koruma, bozulmasını önleme ve güzelleştirme çabasında ahlâkî-manevî boyut önem taşır. Bu sebeple biz bu özet çalışmada meselenin ahlâkî-manevî boyutuna dikkat çekerek çevre bilincinin gelişmesine bir katkı vermek istedik; İslâm’ın Kur’an ve hadis ile şekillenen çevre ve hayvanlar dünyasına bakışını tespitle, bunun tarihî – kültürel mirasa yansımalarına dikkat çektik. Nihayetinde bütün bunlardan alınabilecek ders ve ibretlere işaret ettik.
