Kardeşlerim! Sizler şu ana kadar herhangi bir partiye ya da kuruluşa katılmadığınız gibi, onların herhangi birisene düşmanca davranmış da değilsiniz. Sizler, Allah’ın Rasulü’nden başka bir öndere uymuş değilsiniz, Allah’ın Kitabı’ndan başka bir yol kabul edip beğenmiş değilsiniz, İslam’dan başka bir amaç da edinmiş değilsiniz. Kayzer’in hakkını Kayzer’e, Allah’ın hakkını Allah’a ver diye bir öğreti yoktur İslam’ın öğretileri arasında. Aksine, İslam’ın öğretileri arasında olan şudur: Kayzer’in kendisi de, Kayzer’e ait olanlarda, hepsi bir ve Kahhar olan Allah’ındır.
Usul-i fıkıh, İslamî ilimlerin tümü için ortak metodoloji sunan tek ilim dalıdır. Bütün İslamî ilimlerin ortak paydasını teşkil etmesi sebebiyle asırlar boyu bu ilim dalında büyük eserler kaleme alınmıştır. Eserleriyle Hanefî ilim çevrelerinde geniş bir kabule sahip olan ve usul-i fıkhın olgunluk döneminde ilmî faaliyetlerde bulunan İmam Nesefî’nin Menâru’l-envâr adlı eseri, Hanefî usulünün en temel metinlerinden olan Pezdevî’nin Kenzü’l-vusûl adlı eserinin başarılı bir özeti mahiyetindedir. el-Menâr, ilk yazıldığı dönemden itibaren geniş bir kabule mazhar olmuş, Osmanlı medreselerinde uzun asırlar boyunca ders kitabı olarak okunup okutulmuş, eser üzerine onlarca şerh, hâşiye, ihtisar ve nazım çalışması yapılmıştır. İlahiyat fakülteleri ve diyanet eğitim merkezleri başta olmak üzere usul-i fıkhı klasik kaynaklarından okumak isteyenler için Menâru’l-envâr adlı bu eser büyük önem arz etmektedir. Eserin muhtasar olması ve anlamayı zorlaştıran bir hüviyete sahip olması sebebiyle eser hazırlanırken şerhlerinden istifade edilerek dipnotlarda gerekli açıklamalar yapılmış, örneklerle zenginleştirilen eser ilim tâliblerinin istifade edeceği bir hüviyete kavuşturulmuştur.
İlâhî çağrıya kulak tıkayan insanoğlu bugün tüm zamanlardakinden daha zorlu bir süreçden geçiyor. Rahmet yüklü mesajı göz ardı eden bir yaşam, yalnızca bireysel olarak değil küresel ölçekte bir felaketi de beraberinde getiriyor. İnsanoğlunun kendi elleriyle yaptıkları yüzünden karada ve denizde fesat ortaya çıktı. Merhamet ve adaletin yok sayıldığı, zulüm ve haksızlığın kanıksandığı bir dünya, sâkinlerine kan, gözyaşı ve mutsuzluktan başka ne verebildi / ne verebilirdi ki? Şimdi zaman yeniden ilâhî rahmete kucak açma zamanıdır. Şimdi zaman yeniden fıtrat ile ilâhî mesajı buluşturup bu uğursuz ayrıma son verme zamanıdır.
“Şüphesiz ki Allah Resûlü’nün (s.a..v.) yaşam tarzı ve sünneti, hayatın her anını sorumluluk bilinci içinde yaşamak isteyen, hem dünya hem de âhiret saadetini elde etmek isteyenler için vazgeçilmez bir kaynaktır. Günümüzde insanlar mutluluğu çok farklı şeylerde arıyorlar. Kimileri mal ve servete, kimileri makam ve şöhrete, kimileri de zevk ve şehvete tutkun bir hayat içinde olmayı mutluluk zannediyorlar. Oysa gerçek anlamda inanan bir kimse için en güzel örnek hiç kuşkusuz Allah Resûlü’dür. İşte ben, bu yazılarımda Allah Resûlü’nün hayatımıza yön veren, istikamet çizen, bize hayatın ve sahip olduklarımızın değerini öğreten yaşam tarzını ele almaya çalıştım. Gördüm ki hayat, ancak onun (s.a.v.) sünnetine, yaşam tarzına uyulduğunda güzel oluyor. Onu dikkate almayan bir yaşamın huzur ve mutluluk getirmesi mümkün değil.”
Onlar, tam beklendikleri zamanda ve söz verildikleri günde geldiler..Onlar, Peygamberleri s.a.v. ile beraber müjdeleyici ve kulluk edici olarak geldiler.. Kitapta anlatılan örnek ve önder bu altmış sahabe, Resulullah s.a.v. ile beraber yaşayan binlercesini anlatmada örnek şahsiyetlerdir ve bütün bir ashabı bunların şahsında anlatabiliriz.
İnsanları nasıl davet edeceğimizi bilmemiz, son derece önemli hususlardandır. Çünkü bugün İslam dünyasının karşı karşıya kaldığı bu kriz, son derece keskin bir krizdir. Bütün düşmanlar İslam’a karşı savaşmak için bir araya gelmiş bulunuyor. Belki de daha önceden bu çapta ve bu ısrar ile İslam düşmanları bir araya gelmiş değildir. Diğer taraftan bugün insanlığın İslam’a ihtiyacı Rasulullah’a (s.a.v.) indirildiği gündeki ihtiyacından daha az değildir.
Bizler İslami çalışmada eğitime önem vermenin zorunluluğunu yüksek sesle dile getirirken bazı kimseler arasında birtakım sorular gündeme gelir. Eğitimden maksat nedir? Herhangi bir şey yapmadan önce eğitim ne zamana kadar sürecektir? Bazıları da şöyle der: “ Yeteri kadar eğittik. O halde bundan sonra yapılması gerekeni araştıralım.” Hatta bazı kimselerde şunu dile getirirler: “Düşmanlar bizim eğittiklerimizi yakalayıp zindanlara atıyor ve öldürüyor ya da baskı altında tutmalarından dolayı onları eğitmek için harcadığımız çaba ve gayret boşa gidiyorsa eğitim alanında çalışmanın faydası nedir?” İşte ben bu eseri, bu gibi sorulara cevap vermek, İslami çalışmada eğitimin ve bunu sürdürmenin önemini açıklamak ve eğitimin herhangi bir zaman ve mekanda belirli bir sınırda duraklamaması gereken sürekli bir çalışma olduğunu açıklamak için yazdım.
Hz.Hatice (r.anha) ilk kez vahiyle tanışıp Cebrail (a.s) ile karşılaşan, iç aleminde ürperti, heyecan, endişe duyan Hz.Peygamber’i (s.a.v) sakinleştirip destekleyen, engin kalbi ile onu kucaklayan, bütün bunların şeytani değil rahmani olduğunu izah eden ve ‘senin davana inanıyoruz’ diyen ilk müslümandır.
İbn Hacer el-Askalânî’ye ait olan bu güzel eser hadis ıstılahlarıyla ilgili en kısa ve temel eserlerden biridir. İbn Hacer’in hadis âlimlerinin yanındaki otoritesinin tartışılmaz olduğu bir gerçektir. Biz de böyle bir âlimin hadis usulüyle ilgili kaleme aldığı bu eseri Türkçe’ye tercüme etmek suretiyle, bu yola girmek isteyenlere veya bu ilmi merak edenlere yardımcı olmak istedik.
Eserin diğer hadis usulü kitaplarından farkı, eserde detaya girmeden herkesin anlayabileceği şekilde konuların tasnif edilmiş ve kısa ve öz olarak anlatılmaya çalışılmış olmasıdır. “Nuhbe” öz, çekirdek demektir. İbn Hacer esere vermiş olduğu isme göre hadis usulünün özünü ortaya koymuştur.
Kardeşlerim! Sizler şu ana kadar herhangi bir partiye ya da kuruluşa katılmadığınız gibi, onların herhangi birisene düşmanca davranmış da değilsiniz. Sizler, Allah’ın Rasulü’nden başka bir öndere uymuş değilsiniz, Allah’ın Kitabı’ndan başka bir yol kabul edip beğenmiş değilsiniz, İslam’dan başka bir amaç da edinmiş değilsiniz.
Kayzer’in hakkını Kayzer’e, Allah’ın hakkını Allah’a ver diye bir öğreti yoktur İslam’ın öğretileri arasında. Aksine, İslam’ın öğretileri arasında olan şudur: Kayzer’in kendisi de, Kayzer’e ait olanlarda, hepsi bir ve Kahhar olan Allah’ındır.
